Gelukkig hoef ik niet te werken…..
6.30… Ik schuif het kamerscherm opzij, daarachter staat mijn opgestapeld kunstwerk van kleutertafel en stoelen, keukentje, speelgoed, garage en thema materiaal. Ik heb nog een half uur om het kunstwerk en mijn huiskamer te transformeren en samen te voegen tot een aansprekende, kindvriendelijke, uitdagende speel-leeromgeving én een bewoon en leefbare huiskamer voor de andere vier gezinsleden. Snel de dweil erdoor, toilet schoonmaken…
7.00 uur: Paul komt en de jongeman duikt direct mijn “: jungle in met wéér een nieuw item , na een kort praatje gaat moeder na 10 minuten op weg naar haar werk, we zwaaien nog even , tijd voor ontbijt en dat doen we samen, want ook Paul heeft nog niet gegeten. Wanneer ik na het eten nog even snel de afwasmachine leeghaal ( en weer halfvol stouw met de bij elkaar gesprokkelde voorraad van de avond daarvoor)… en snel de was in de machine gooi , hoor ik Paul alweer enthousiast roepen Sara is er!.. Sara komt met mama binnen , ze kan nu bijna lopen maar kruipen gaat sneller. Terwijl we de afgelopen dagen en bijzonderheden even overleggen bemoeid grote broer zich ermee: “ma-ham…. Duw, duw… Gaan we al? Ma-háám! Duw…, duw…, wurm MAHAÁÁÁM!!! Duw.. duw.. wurm.. trek…… gaan we nu?! Ja David, WE GAAN ZO Houdt op!! ( duw… duw.. wurm… trek… hang… ma-hááááááá’m….dilemma… grijp ik broer bij zijn lurven? Of respecteer ik het ouderlijk gezag? Ik kies weer voor het laatste en benoem tussen neus en lippen nog even de zich in de ruimte verspreidende geur met als epicentrum haar dochter…. :“Haha , ja ik dacht al toen ik haar in de auto deed dat ik wat rook..…” nou tot vanavond hé?” we zwaaien met twee kids omgeven door een zware deken van geur waar de milleupolitie absoluut voor zou verbaliseren…. Dá-hág mama… hup! Luier uit de tas, berg billendoekjes in de aanslag, jawel……. Alles uit, schone, romper schone broek.. shirtje? Nou vooruit die kan nog., sokken? Helaas een welgemikte slag maakte een eind aan de gebruiksvriendelijkheid van dit paar. Zoek,zoek, graai graai, rommel, rommel, maar géén sokken in de tas. Oké die heb ik nog wel ergens.. de bel, Joshua staat al met papa voor de deur. Papa doet de jas en schoenen van Joshua uit, ik geef papa nog een vergeten werkje om alvast mee te nemen en een brief. Samen komen ze even binnen kijken naar de jungle en de nieuwe dierenpuzzels ( van toiletrolletjes) Wanneer papa wil gaan klampt Joshua aan hem vast en gaat papa weer zitten om nóg een knuffel te geven.. en nóg één en nóg een hele dikke… “Wanneer je in de auto stapt is het al over hoor, hoe langer je blijft hoe moeilijker het wordt voor hem.. het wordt onduidelijk wanneer je echt gaat”.. Papa gaat. Met drie kindjes voor het raam zwaaien we enthousiast en blij papa uit. Ik zet de tas van Sara weer terug in de gang en zie daar: de schoenen van Joshua op de trap staan, zijn jas, op de trap liggen en de knutsel en brief op een de derde trede liggen. ( vaders zijn soms net pubers)
Ik kan gelijk de deur open maken want Criss, de laatste voor vandaag komt binnen. Hij rent naar binnen. Ho.. stop even! Eerst je schoenen nog even uit? Eenmaal uitgepeld rent hij op de thema tafel af. Waar de dieren, de puzzels, de themaboekjes in een spannende , en leerzame omgeving zijn neergezet. Nog even spelen…. Nou doei hé roept moeder nog even.. Ik ga werken! En tegen mij, pfffff ik heb geen zin, lekker hoor dat jij thuis kan blijven! Nou fijne dag….
Ik zet het signaal liedje op: we gaan opruimen en daarna in de kring aan de slag met ons thema. De dag gaat beginnen. Koffie? Straks maar.. Het is al half 10. Gelukkig hoef ik niet te werken en mag ik thuisblijven vandaag….
Voor alle ” niet werkende thuisblijf “gastouders:
Wees trots op het beroep wat je hebt gekozen! Geniet van deze prachtige nazomer dag .
Fijne Gastouderdag!
